ضخامت قرنیه، ویژگی‌های اندوتلیوم و میزان فشار داخل چشمی پس از جراحی آب‌مروارید مادرزادی

هدف: ارزیابی ضخامت قرنیه و ویژگی‌های اندوتلیوم و فشار داخل چشمی (IOP) در بیمارانی که به دلیل آب‌مروارید مادرزادی تحت جراحی لنزکتومی- ویترکتومی قدامی قرار گرفته‌اند و مقایسه آن‌ها با افراد هنجار. روش پژوهش: در 31 چشم از 17 بیمار در سنین 22-4 سالگی که با تشخیص آب‌مروارید مادرزادی در سنین 72-2 ماهگی تحت جراحی لنزکتومی- ویترکتومی قدامی قرار گرفته بودند؛ پاکی‌متری مرکزی قرنیه و اسپکولار میکروسکوپی و اندازه‌گیری IOP با تونومتر گلدمن انجام شد. همه بیماران در زمان مطالعه دارای قرنیه شفاف و بدون شواهد بیماری گلوکوم بودند. این اندازه‌گیری‌ها در 40 چشم از 20 فرد هنجار تطبیق‌دهی‌شده از نظر سنی و جنسی با گروه بیماران نیز انجام پذیرفتند و نتایج به دست آمده، با هم مقایسه شدند. یافته‌ها: بیماران شامل 9 دختر و 8 پسر با میانگین سنی 6/6±7/12 سال بودند که در سنین 19±6/19 ماهگی جراحی شده بودند. میانگین ضخامت مرکزی قرنیه در گروه بیماران 45±632 میکرون و در گروه شاهد 33±546 میکرون بود (001/0P<). در شمارش یاخته‌ای اندوتلیوم، ضریب تغییرات (coefficient of variation) و میانگین سطح یاخته‌ای بین دو گروه، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. IOP در گروه بیماران 9/3±1/22 میلی‌متر جیوه و در گروه شاهد 6/1±0/14 میلی‌متر جیوه بود (001/0P<). نتیجه‌گیری: اگرچه در این مطالعه شفافیت قرنیه و ویژگی‌های اندوتلیوم در بیمارانی که به دلیل آب‌مروارید مادرزادی تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند با افراد هنجار، تفاوت قابل توجهی نداشت؛ ضخامت مرکزی قرنیه و IOP، به وضوح از افراد هنجار بیش‌تر بود. با توجه به احتمال بروز گلوکوم پس از جراحی آب‌مروارید مادرزادی، لازم است که برای تمیز دادن گلوکوم واقعی از افزایش کاذب IOP، اندازه‌گیری ضخامت مرکزی قرنیه را قویاً در نظر داشت. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1385؛ دوره 12، شماره 2: 220-216